برای آقا دعا کنیم !

از روایات و ادعیه نقل شده از معصومان(علیهم السلام) برمی‏آید كه هر شیعه وظیفه دارد پیوسته برای سلامتی امام عصر(عج) خود و رفع هرگونه خطر و آسیب از وجود شریف او دعا كند. در اینجا به نمونه‏هایی از آنها اشاره می‏كنیم:

1. علامه مجلسی(ره) در بیان اعمال ماه مبارك رمضان می‏نویسد:

«از جمله وظایفی كه در هر شب (ماه رمضان) مقرر شده، این است كه بنده در آغاز هر دعای نیكو و در پایان هر عمل پسندیده، آن كس را كه جانشین خداوند ـ جلّ جلاله ـ در میان بندگان و سرزمین‏های او می‏داند، یاد كند؛ زیرا آن جانشین، عهده‏دار همه نیازمندی‏های روزه‏دار است؛ از خوراكی و آشامیدنی او گرفته تا همه آنچه او در نظر دارد؛ یعنی همه اسباب و وسایلی كه در اختیار جانشین پروردگار بزرگ (رب الارباب) است.همچنین هر روزه‏دار وظیفه دارد آن جانشین خدا را به آنچه شایسته مانند اوست، دعا كند و معتقد باشد كه خداوند ـ جل جلاله ـ و جانشینش بر وی منت گذاشته‏اند كه چنین جایگاه و منزلتی را به او بخشیده‏اند».1

مجلسی پس از این عبارت، روایتی را از «ابن ابی‏قره» نقل می‏كند كه در آن، به نقل از صالحین (ع) چنین آمده است:

در دعاهای خود هیچ‏گاه دعا برای سلامتی و طول عمر آن حضرت را فراموش نكنیم؛ زیرا این

دعا در گام نخست، ادای بخش بسیار ناچیزی از حقوق بی‏شماری است كه امام عصر (ع)

برعهده همه ما دارند و در مرحله بعد، سپاس و ستایشی است به درگاه خداوند متعال

«در شب بیست و سوم ماه رمضان، ایستاده و نشسته و در هر حالی‏كه هستی و همچنین در تمام این ماه و به هر صورت ممكن، بلكه در تمام مدت روزگارت، پس از بزرگداشت نام خدای تعالی و درود و صلوات بر پیامبر و خاندان او بگو:

خداوندا، ولیّ و برپا كننده امرت، محمد، زاده حسن، مهدی را ـ كه برترین درودها و سلام‏ها بر او و پدرانش باد ـ در این ساعت و در همه ساعت‏ها، سرپرست، نگه‏دار، راهبر، یاور، راهنما و پشتیبان باش تا او را [نه، از سر زور، بلكه] به اختیار [مردم] در زمین جایگاه بخشی و او را در درازا و پهنای زمین بهره‏ور و كامران سازی». 2

چنان‏كه در عبارت مرحوم مجلسی نیز آمده بود، دعای ما به امام زمان (عج) در واقع شكرانه نعمت وجود حجت خداست. آن شخصیت بزرگواری كه هر چه داریم از اوست و همه نعمت‏های مادی و معنوی عالم به واسطه او به ما ارزانی می‏شود.

2. امام سجاد(علیه السلام) در بسیاری از دعاها و مناجات‏های خود، دعا به امام و ولی عصر(عج) را مورد توجه قرار داده است و از جمله در دعای روز عرفه از خداوند چنین درخواست می‏كند:

«بار خدایا، به ولیّ خود الهام كن كه شكر نعمتی را كه به او ارزانی داشته‏ای به جای آرَد و به ما نیز الهام ده كه شكر نعمت هدایت او را به جای آریم و او را از جانب خود سلطه و توانایی ده و به آسانی راه پیروزی بر او بگشای و به نیرومندترین اركان قدرت خود یاری‏اش فرمای و پشتش محكم و بازوانش توانا گردان و زیر نظر مراقبت خویش قرار ده و در سایه حفظ خود حفظش كن و به ملایكه خود یاری‏اش ده و به شكر پیروزمند خود مددش رسان». 3

3. امام رضا (ع) نیز از سال‏ها پیش از تولد نسل چهارم خود با بیان‏های متعدد و متفاوت، او را دعا كرده و یاری‏اش را از خداوند خواسته است. در یكی از این دعاها چنین می‏خوانیم:

«خداوندا! [امور] بنده و جانشینت را اصلاح كن، آن‏چنان‏كه [امور ]پیامبران و رسولانت را اصلاح كردی. او را با فرشتگانت در بر گیر و با روح‏القدس از جانب خودت یاری كن. در پشت سر و پیش روی نگهبانانی قرار ده كه او را از بدی در امان دارند. بیم و نگرانی او را به امنیت و آرامش تبدیل كن تا تنها تو را بپرستد و كسی را برای تو شریك نگیرد. هیچ‏یك از آفریدگانت را بر ولیّ‏ات مسلط مساز. اجازه جهاد با دشمنان تو و دشمنان خودش را به او عطا كن و مرا از یاران او قرار ده؛ زیرا تو بر همه چیز توانایی».4

وقتی شما برای آن بزرگوار دعا می کنید، کشف کنید که ایشان هم شما را دعا می کنند.

وقتی شما صلوات بر محمد و آل محمد می فرستید، که بهترین دعا برای این بزرگواران،

همین طلب صلاه و رحمت و رضوان الهی برای آنها است، بدانید آنها هم شما را دعا می کنند

با توجه به روایات یاد شده، همه ما وظیفه داریم كه پیوسته به یاد امام زمان خود باشیم و در دعاهای خود هیچ‏گاه دعا برای سلامتی و طول عمر آن حضرت را فراموش نكنیم؛ زیرا این دعا در گام نخست، ادای بخش بسیار ناچیزی از حقوق بی‏شماری است كه امام عصر (ع) برعهده همه ما دارند و در مرحله بعد، سپاس و ستایشی است به درگاه خداوند متعال كه ما را از نعمت وجود حجت معصوم خود بهره‏مند ساخته و آن حضرت را واسطه میان خود و بندگانش قرار داده است.

علاوه بر مطالب یاد شده می توان گفت که  دعای ما برای حضرت ولی عصر(عج) به نوعی دعا برای خودمان نیز محسوب می شود چرا که :

(( وقتی شما برای آن بزرگوار دعا می کنید، کشف کنید که ایشان هم شما را دعا می کنند. وقتی شما صلوات بر محمد و آل محمد می فرستید، که بهترین دعا برای این بزرگواران، همین طلب صلاه و رحمت و رضوان الهی برای آنها است، بدانید آنها هم شما را دعا می کنند.

در روایات دیگر، در مورد دوستان است. همین که معروف است، می گویند: دل به دل راه دارد. اگر می خواهید بدانید دوستتان با شما چگونه است، ببینید شما با او چگونه اید. ارواح به هم متصلند. در مورد افراد عادی این معنا هست. لکن در مورد خصوص ائمه (علیهم السلام) خیلی واضح است؛ چون آنها قلبشان آیینه علم الهی است و در آن، همه آنچه در عالم وجود دارد، منعکس می شود. پس وقتی شما به او محبت می ورزید، بدانید که او هم به شما محبت می ورزد؛ یعنی این ارتباط، ارتباط متقابل است. در صلوات مخصوص که مروی از حضرت حجت است، در عصر جمعه چنین آمده است:

اللهم اعطه فی نفسه و ذریته و شیعته و رعیته و خاصته و عامته و عدوه و جمیع اهل الدنیا ما تقر به عینه و تسر به نفسه و بلغه افضل ما امله فی الدنیا و الاخره.

خدایا! به این بزرگوار، به ولی خودت، درباره خودش، درباره اولادش، درباره اصحابش، درباره شیعه اش، درباره دشمنانش، آنچه چشم او را روشن می کند، به او بده! این دعا از بهترین دعاهاست.

اگر آن حضرت را دعا کنید، یقینا آن بزرگوار هم شما را دعا خواهد کرد. (5)))

پی‌نوشت‌ها:

1.محمد باقر مجلسی، بحار الأنوار، ج 94، صص 348 و 349، به نقل از: سید بن طاووس، إقبال الأعمال، ص86 .

2.همان.

3.صحیفه سجادیه، ترجمه: عبدالمحمد آیتی، چاپ چهارم: تهران، سروش، 1380، صص 305و 325 نیایش چهل و هفتم.

4. معجم احادیث الإمام المهدی (ع)، ج 4، ص 171، به نقل از: شیخ طوسی، مصباح المتهجّد، بیروت، 1411 ق، ص 326.

5. جلسه 401 درس خارج مقام معظم رهبری، 1/12/89

فرآوری: امیر رضا عرب

بخش مهدویت تبیان.